مُچ دستم
از جا بجایی مجسمه ها
بی صدا
درد می کشید
مخمل ِ برف
می بارید
می بارید
قرارم ساعت دو
کافه انیشتین
با شتاب جِرم سفید
می دوید
می دوید
ادامه
از جا بجایی مجسمه ها
بی صدا
درد می کشید
مخمل ِ برف
می بارید
می بارید
قرارم ساعت دو
کافه انیشتین
با شتاب جِرم سفید
می دوید
می دوید
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen